ریتینرها نقش مهمی در حفظ تراز دندان‌های شما پس از درمان ارتودنسی دارند. به طور عمده دو نوع نگهدارنده وجود دارد: ریتینر ثابت و متحرک. هر نوع دارای ویژگی‌ها و مزایای منحصر به فرد خود است. در این مقاله تفاوت‌های بین نگهدارنده‌های ثابت و متحرک را بررسی می‌کنیم و به شما کمک می‌کنیم تصمیم بگیرید کدام یک برای نیازهای دندانی شما مناسب‌تر است.
علت استفاده از ریتینرها
نگهدارنده‌ها ابزاری ضروری در ارتودنسی هستند که در درجه اول برای حفظ موقعیت دندان‌ها پس از برداشتن بریس‌ها استفاده می‌شوند. دلیل اصلی استفاده از نگهدارنده‌ها، جلوگیری از برگشت تدریجی دندان‌ها به موقعیت اولیه‌شان است. پس از درمان ارتودنسی، لثه‌ها و استخوان‌ها به زمان نیاز دارند تا در اطراف ردیف‌های جدید دندان‌ها تثبیت شوند. نگهدارنده‌ها کمک می‌کنند تا اطمینان حاصل شود که دندان‌ها در این دوره تثبیت در موقعیت مورد نظر باقی می‌مانند.
استفاده از نگهدارنده‌ها نه تنها پیشگیرانه است، بلکه در موارد جزئی که حرکت جزئی دندان‌ها بعد از بریس ضروری است، می‌تواند اصلاحی نیز باشد. آنها مرحله حیاتی مراقبت های پس از ارتودنسی هستند و اغلب برای چندین ماه تا سال‌ها استفاده می‌شوند، بسته به نیاز فرد و توصیه‌های ارتودنتیست.
نحوه استفاده از ریتینر ارتودنسی
فرایند استفاده از ریتینر ارتودنسی بسته به ثابت یا متحرک بودن نگهدارنده متفاوت است.
برنامه استفاده ریتینر متحرک: دستورالعمل‌های ارتودنتیست را در مورد هر چند وقت یکبار استفاده نگهدارنده دنبال کنید. در ابتدا، به بسیاری از بیماران توصیه می‌شود که نگهدارنده‌های خود را در تمام طول شبانه روز بپوشند و فقط برای خوردن، نوشیدن هر چیزی غیر از آب و مسواک زدن دندان‌هایشان را بردارید. با گذشت زمان، اکثر بیماران به استفاده از نگهدارنده‌های خود فقط در شب تغییر می‌کنند.
قرار دادن و برداشتن نگهدارنده: هنگام قرار دادن و خارج کردن نگهدارنده ملایم باشید. باید به خوبی روی دندان‌های شما قرار گیرد یا به سقف دهان شما بچسبد. برای جلوگیری از آسیب، آن را با استفاده از انگشتان خود به دقت بردارید.
تمیز کردن ریتینر: هر بار که دندان‌های خود را مسواک می‌زنید، نگهدارنده را تمیز کنید. از یک مسواک نرم و آب ولرم استفاده کنید، گاهی اوقات با صابون ملایم یا یک پاک کننده توصیه شده توسط ارتودنتیست خود استفاده کنید. از شستن با آب داغ اجتناب کنید، زیرا می‌تواند نگهدارنده را منحرف کند.
مراقبت از ریتینر: در صورت عدم استفاده، نگهدارنده را در جعبه خود نگهداری کنید. این به محافظت از آن در برابر آسیب و آلودگی کمک می کند.
نگهداری ریتینر ثابت: از آنجایی که نگهدارنده‌های ثابت به دندان‌ها چسبانده می‌شوند، نیازی به گذاشتن یا برداشتن ندارند. با این حال، آنها به تمیز کردن دقیق به عنوان بخشی از بهداشت روزانه دهان نیاز دارند.
تمیز کردن ریتینر ثابت: با استفاده از نخ دندان، نخ دندان را از پشت سیم ثابت عبور دهید و فاصله بین سیم و دندان‌ها را تمیز کنید. این به جلوگیری از تجمع پلاک و حفظ سلامت لثه کمک می کند.
معاینات منظم: به طور منظم به متخصص ارتودنسی خود مراجعه کنید تا مطمئن شوید که نگهدارنده سالم است و دندان‌ها در موقعیت صحیح قرار دارند. متخصص ارتودنسی همچنین می‌تواند هر مشکلی را برطرف کند.
استفاده صحیح از ریتینرها برای حفظ موفقیت درمان ارتودنسی ضروری است. پیگیری های منظم با متخصص ارتودنسی اطمینان حاصل می کند که ریتینر به درستی کار می‌کنند و لبخند شما در یک راستا باقی می‌ماند.
انواع ریتینر ارتودنسی
ریتینرهای ارتودنسی در اشکال مختلفی وجود دارند که هر کدام برای مطابقت با نیازها و ترجیحات مختلف پس از درمان طراحی شده‌اند. در اینجا مروری بر انواع رایج ریتینرهای مورد استفاده در ارتودنسی آورده شده است:
ریتینر ثابت ارتودنسی
ریتینر ثابت که به عنوان نگهدارنده دائمی نیز شناخته می شود، از یک سیم نازک تشکیل شده‌اند که به پشت دندان‌های جلویی متصل می شود. این سیم روی چندین دندان کشیده می شود و به طور دائمی برای نگه داشتن دندان‌ها در جای خود متصل می شود. در اینجا برخی از مشخصات در مورد ریتینرهای ثابت آورده شده است:
جای‌گذاری: به طور معمول روی دندان‌های جلویی پایینی قرار می‌گیرد، اما می‌تواند روی دندان‌های جلویی بالا نیز استفاده شود.
مزایای ریتینر ثابت: از آنجایی که ثابت هستند، پشتیبانی مداوم دارند و خطر فراموشی استفاده آنها وجود ندارد.
چالش‌های ریتینر ثابت: تمیز کردن می‌تواند دشوار باشد و بیماران باید از نخ یا مسواک مخصوص برای حفظ بهداشت دهان اطراف نگهدارنده استفاده کنند.
ریتینر متحرک ارتودنسی
ریتینر متحرک را می‌توان برای تمیز کردن و هنگام غذا از دهان خارج کرد. دو نوع اصلی از نگهدارنده‌های متحرک وجود دارد: نگهدارنده هاولی و نگهدارنده‌های شفاف.
ریتینر هاولی
ساخت ریتینر هاولی: ساخته شده از سیم‌های اکریلیک و فلزی. اکریلیک روی سقف دهان یا در امتداد زبان دندان‌های پایین قرار می‌گیرد، در حالی که سیم به دور دندان‌های جلو می‌پیچد.
مزایای ریتینر هاولی: بادوام و قابل تنظیم. تنظیمات جزئی دندان را می‌توان با استفاده از نگهدارنده انجام داد.
معایب ریتینر هاولی: بیشتر از نگهدارنده‌های شفاف قابل توجه است و صفحه اکریلیک می‌تواند برای برخی از کاربران حجیم شود.
ریتینر شفاف
انواع ریتینر شفاف: رایج‌ترین برندها عبارت‌اند از Essix و Vivera (توسط Invisalign).
ساختار ریتینر شفاف: این نگهدارنده‌ها از پلاستیک شفاف ساخته شده‌اند تا دقیقاً روی دندان‌ها قرار بگیرند، مشابه تراز کننده‌های الاینر.
مزایای ریتینر شفاف: از نظر زیبایی شناسی دلپذیر هستند زیرا نسبت به نگهدارنده‌های سیمی کمتر قابل مشاهده هستند. آنها همچنین سبک وزن و معمولاً راحت هستند.
معایب ریتینر شفاف: دوام کمتری نسبت به نگهدارنده‌های هاولی دارند و در صورت عدم مراقبت مناسب، مستعد ساییدگی هستند. همچنین ممکن است نیاز به تعویض مکرر داشته باشند.
هر نوع ریتینر بسته به نیازهای خاص و سبک زندگی بیمار مزایا و مناسب بودن خود را دارد. ریتینر ثابت برای کسانی که نمی‌خواهند نگران دردسر برداشتن و جاگذاری روزانه نگهدارنده‌های خود باشند عالی است، در حالی که ریتینر متحرک انعطاف‌پذیری تمیز کردن و جدا کردن آسان در طول وعده‌های غذایی را ارائه می‌دهد.
ریتینر هاولی برای دوام و قابلیت تنظیم مفید هستند، در حالی که ریتینر شفاف برای ظاهر محتاطانه خود ترجیح داده می شود. هنگام انتخاب یک نگهدارنده، ضروری است که با یک متخصص ارتودنسی مشورت کنید تا بهترین گزینه را بر اساس درمان ارتودنسی و سبک زندگی فرد تعیین کنید.
مزایای ریتینر ثابت ارتودنسی
محافظت مداوم: از آنجایی که ریتینرهای ثابت به طور دائم به دندان‌ها متصل می‌شوند، به طور مداوم تراز دندان‌ها را حفظ می‌کنند و از هرگونه حرکت ناخواسته جلوگیری می‌کنند.
نامرئی بودن: ریتینرهای ثابت در پشت دندان‌ها قرار می‌گیرند و آنها را در هنگام لبخند زدن یا صحبت کردن تقریباً نامرئی می کند که یک مزیت زیبایی چشمگیر برای بسیاری از بیماران است.
تعمیر و نگهداری کم: هنگامی که یک نگهدارنده ثابت قرار داده می شود، نیازی نیست که بیمار به یاد داشته باشد که آن را استفاده کند که احتمال عدم رعایت برنامه‌های پوشیدن را که می‌تواند بر نتایج درمان تأثیر بگذارد، از بین می‌برد.
معایب ریتینر ثابت ارتودنسی
تمیز کردن سخت است: ریتینر می‌تواند غذا و پلاک را به دام بیندازد و تمیز کردن دندان‌ها را بدون استفاده از ابزارهای خاصی مانند نخ و مسواک بین دندانی دشوار می کند.
احتمال آسیب: ریتینر در حالی که محکم است، می‌تواند شکسته یا از دندان جدا شود و برای تعمیر نیاز به مراجعه به دندانپزشک دارد که می‌تواند ناخوشایند و بالقوه پرهزینه باشد.
از آنجایی که آنها برای استفاده نامحدود طراحی شده‌اند، برخی از بیماران ممکن است با داشتن یک وسیله دائمی در دهان خود احساس ناراحتی کنند.
مزایای ریتینر متحرک ارتودنسی
سهولت در تمیز کردن: ریتینر متحرک را می‌توان بیرون آورد و تمیز کردن کامل خود و دندان‌ها را آسان‌تر می کند.
انعطاف‌پذیری: می‌توان آنها را برای خوردن، آشامیدن و موقعیت‌های خاص حذف کرد و انعطاف‌پذیری بیشتری نسبت به نگهدارنده‌های ثابت ارائه می‌دهد.
راحتی: اگر ریتینر باعث تحریک شود، بر خلاف ریتینرهای ثابت که برای تنظیمات نیاز به مراجعه به ارتودنتیست دارند، به راحتی می‌توان آن را برای تسکین برداشت.
معایب ریتینر متحرک ارتودنسی
خطر از آسیب دیدن ریتینر متحرک: قابل جابجایی بودن، خطر گم شدن، فراموشی یا آسیب دیدن نگهدارنده را افزایش می‌دهد، به خصوص اگر در هنگام عدم استفاده به درستی نگهداری نشود.
وابستگی به پایبندی بیمار: اثربخشی نگهدارنده‌های متحرک به شدت به تعهد بیمار به پایبندی به برنامه سایش تجویز شده بستگی دارد. استفاده ناسازگار می‌تواند منجر به نتایج غیربهینه شود.
قابل مشاهده بودن ریتینر متحرک: برخی از نگهدارنده‌های متحرک، به ویژه نوع هاولی، بیشتر از نگهدارنده‌های ثابت قابل توجه هستند که ممکن است برای بیماران خودآگاه نگران کننده باشد.
هر دو ریتینر ثابت و متحرک مجموعه‌ای از مزایا و چالش‌های منحصر به فرد خود را دارند. انتخاب بین آنها باید بر اساس یک بحث کامل با ارتودنتیست شما باشد و عواملی مانند سبک زندگی، عادات بهداشتی دندان و ترجیحات شخصی شما را در نظر بگیرد. به این ترتیب می‌توانید اطمینان حاصل کنید که درمان پس از ارتودنسی شما تا حد امکان موثر و راحت است.
سوالات متداول در مورد ریتینر ثابت و متحرک ارتودنسی
ریتینرهای متحرک برای افرادی که می‌توانند به نگهداری از آنها متعهد شوند ایده آل هستند. آنها همچنین انتخاب خوبی برای کسانی هستند که به راحتی تمیز کردن وسایل دندانی و دندان‌های خود را ترجیح می‌دهند یا کسانی که ممکن است در گزینه برداشتن ریتینر برای فعالیت‌ها یا وعده‌های غذایی خاص راحت باشند.
هزینه ریتینرها بسته به موقعیت جغرافیایی، نوع خاص نگهدارنده و هزینه های ارتودنتیست می‌تواند بسیار متفاوت باشد. به طور کلی، ریتینرهای ثابت و ریتینرهای متحرک می‌توانند در هر مجموعه متغیر باشند. برای ارقام دقیق‌تر، توصیه می شود با بیمه دندانپزشکی خود و مطب‌های دندانپزشکی محلی مشورت کنید.
ریتینرها در درجه اول برای حفظ موقعیت دندان پس از بریس طراحی شده‌اند، نه برای حرکت قابل توجه دندان‌ها. تنظیمات جزئی یا بستن شکاف‌های بسیار کوچک ممکن است با انواع خاصی از نگهدارنده‌های متحرک امکان پذیر باشد، اما حرکت قابل توجه دندان به بریس یا ترازهای شفاف نیاز دارد.
بله شرایط خاص دندانی و ارتودنسی بیمار و همچنین سبک زندگی، نقش مهمی در تعیین مناسب‌تر بودن یک نگهدارنده ثابت یا متحرک دارد. برای مثال، بیمارانی که در معرض خطر زیاد جابه‌جایی دندان‌ها هستند، ممکن است برای ریتینر ثابت مناسب‌تر باشند.
به طور کلی، ریتینرها اگر طبق دستورالعمل استفاده شوند مشکلی ایجاد نمی‌کنند. با این حال، نگهداری ضعیف می‌تواند منجر به مشکلاتی مانند تجمع پلاک، بیماری لثه، و در موارد نادر، پوسیدگی در صورت عدم تمیز کردن صحیح ریتینرهای ثابت شود.
ریتینر ثابت معمولاً برای بیمارانی که کمتر احتمال دارد از نگهدارنده متحرک به طور مداوم استفاده کنند یا برای کسانی که دندان‌هایشان بیشتر مستعد بازگشت به موقعیت قبلی خود هستند توصیه می‌شود.
ریتینرها نمی‌توانند اوربایت را اصلاح کنند. اوربایت معمولاً به درمان ارتودنسی فشرده‌تری مانند بریس یا الاینر نیاز دارد. نگهدارنده‌ها پس از درمان برای حفظ تراز به دست آمده با چنین دستگاه‌هایی استفاده می‌شوند.
در حالی که خود ریتینرها برای جلوگیری از دندان قروچه طراحی نشده‌اند، می‌توان از نوع تخصصی محافظ دهان برای این منظور استفاده کرد. برخی از نگهدارنده‌ها ممکن است تصادفاً مانعی ایجاد کنند که آسیب زنی را کاهش دهد، اما آنها جایگزینی برای محافظ شب مناسب نیستند.
ریتینرها برای ایجاد تغییرات قابل توجه در تراز دندان مانند بریس‌ها یا ترازهای شفاف طراحی نشده‌اند. آنها در درجه اول برای حفظ تراز بعد از اینکه این دستگاه‌ها به موقعیت دندان مورد نظر دست یافتند استفاده می‌شوند.
قفس لینگوال در یک نگهدارنده ممکن است در مواردی که به تثبیت اضافی نیاز است، به ویژه برای دندان‌های پایین استفاده شود. این معمولاً توسط متخصص ارتودنسی بر اساس نیازهای خاص ارتودنسی تعیین می شود.
ممکن است در ابتدا کمی ناراحتی ایجاد شود، زیرا دهان با یک وسیله جدید، چه ثابت یا قابل جابجایی، سازگار می شود. هر گونه درد یا سوزش مداوم باید توسط متخصص ارتودنسی برطرف شود تا اطمینان حاصل شود که نگهدارنده به درستی جا می‌گیرد و آسیبی ایجاد نمی‌کند.
