بخیه دندان در جراحی‌های دندانپزشکی: نکات مهم برای بیماران

بخیه دندان در جراحی‌های دندانپزشکی

فهرست مطالب

بخیه دندان ها نقش مهمی در بهبود روش های مختلف دندانپزشکی دارند. کاربرد مناسب آنها نه تنها بهبود صحیح محل های جراحی را تضمین می کند، بلکه عوارض را نیز به حداقل می رساند. این راهنمای جامع به انواع، تکنیک‌ها و مراقبت‌های بعدی بخیه‌های دندانی می‌پردازد و دانش ضروری را هم برای متخصصان دندانپزشکی و هم برای بیماران فراهم می‌کند.

انواع بخیه دندان

انواع بخیه دندان

بخیه های دندانی ابزارهای کلیدی در جراحی های دندان هستند که برای بستن برش ها یا زخم های دهان استفاده می شوند. آنها از نظر نوع بسیار متفاوت هستند، هر کدام با نیازهای خاص بر اساس روش جراحی و ملاحظات بیمار مناسب هستند. در اینجا مروری بر انواع بخیه های دندانی و ویژگی های متمایز آنها آورده شده است:

1- قابل جذب بودن یا غیر قابل جذب بودن آن: بخیه های قابل جذب طوری طراحی شده اند که در طول زمان حل می شوند و نیازی به برداشتن ندارند. آنها معمولاً در شرایطی استفاده می شوند که محل جراحی نسبتاً سریع التیام یابد.

از طرف دیگر، بخیه های غیرقابل جذب زمانی استفاده می شوند که نیاز به حمایت طولانی مدت باشد. هنگامی که محل به اندازه کافی بهبود یافت، باید توسط یک متخصص دندانپزشک برداشته شوند.

2- طبیعی یا مصنوعی : بخیه های طبیعی از موادی مانند ابریشم یا کلاژن فرآوری شده مشتق شده از بافت های حیوانی ساخته می شوند. آنها به طور سنتی برای انعطاف پذیری استفاده می شوند، اما می توانند واکنش های التهابی مهم تری ایجاد کنند.

بخیه های مصنوعی از موادی مانند پلی پروپیلن، پلی استر یا نایلون ساخته می شوند. آنها به دلیل قدرت ثابت، زمان جذب قابل پیش بینی و بروز کمتر واکنش های آلرژیک ترجیح داده می شوند.

3- تک رشته ای یا چند رشته ای: بخیه های تک رشته ای از یک رشته تشکیل شده است. آنها صاف تر هستند و راحت تر از بافت ها عبور می کنند و خطر عفونت را کاهش می دهند. با این حال، کنترل و بستن آنها می تواند چالش برانگیزتر باشد.

بخیه های چند رشته ای از چندین فیبر به هم پیچیده یا بافته شده تشکیل شده اند. به طور کلی آنها راحت تر هستند و انعطاف پذیری و امنیت گره بیشتری دارند اما می توانند باکتری ها را در فضاهای بین الیاف نگه دارند.

4- دروکش دار، رنگ شده یا بدون روکش: بخیه های روکش دار با موادی مانند موم، سیلیکون یا PTFE درمان می شوند تا اصطکاک را کاهش دهند و در طول عمل جراحی راحت تر از بافت ها عبور کرده و دسته بندی شوند.

بخیه های رنگی برای افزایش دید در برابر بافت ها رنگ می شوند که می تواند به ویژه در جراحی های پیچیده دندان مفید باشد.

بخیه های ساده فاقد هرگونه پوشش یا رنگ هستند. بخیه های ساده در شرایطی استفاده می شوند که ویژگی های اضافی و هیچ مزیت قابل توجهی ارائه نمی دهند.

5- واکنشی و غیر واکنشی: بخیه های واکنشی می توانند درجاتی از پاسخ التهابی در بافت ایجاد کنند که گاهی برای انواع خاصی از فرآیندهای بهبودی مفید است.

بخیه‌های غیر واکنشی برای به حداقل رساندن واکنش بافتی طراحی شده‌اند که در جراحی‌هایی که به حداقل رساندن التهاب کلید بهبودی است، بسیار مهم است.

شناخت این نوع و ویژگی ها به انتخاب مناسب ترین بخیه دندان برای هر کاربرد جراحی خاص، بهینه سازی بهبود و به حداقل رساندن عوارض کمک می کند.

ویژگی نخ بخیه

ویژگی یک نخ بخیه ایده آل دندانپزشکی چیست ؟

یک بخیه دندان ایده آل چندین معیار را برای بهبود، به حداقل رساندن ناراحتی بیمار و اطمینان از موفقیت روش های جراحی دندان رعایت می کند. در اینجا ویژگی های کلیدی یک بخیه دندان ایده آل را بررسی می کنیم:

زیست سازگاری: مواد بخیه نباید باعث ایجاد واکنش های نامطلوب در بدن شود. برای جلوگیری از واکنش های آلرژیک، التهاب یا عفونت باید با بافت های بدن سازگار باشد.

استحکام کششی: بخیه ها باید استحکام کافی برای نگه داشتن بافت ها را تا زمانی که به اندازه کافی بهبود پیدا کنند، داشته باشند. قبل از اینکه بافت به اندازه کافی بهبود یابد، قدرت نباید به میزان قابل توجهی کاهش یابد.

سهولت در دست زدن: مواد بخیه باید به راحتی قابل دستکاری، گره زدن و بدون ساییدگی یا لیز خوردن باشد. ویژگی های خوب هندلینگ، قرار دادن بخیه را به طور دقیق و سریع برای دندانپزشک آسان تر می کند.

امنیت گره: یک بخیه ایده آل باید گره های خود را بدون لیز خوردن محکم نگه دارد. امنیت گره برای حفظ تقریب بافت در طول دوره بهبود بسیار مهم است.

حداقل واکنش بافتی: بخیه باید حداقل التهاب یا تحریک را در بافت‌های اطراف ایجاد کند تا بهبود سریع‌تر و روان‌تر را تسهیل کند.

جذب قابل پیش بینی (برای بخیه های قابل جذب): اگر بخیه قابل جذب است، باید سرعت جذب قابل پیش بینی داشته باشد که همزمان با زمان بهبودی بافت باشد و اطمینان حاصل شود که تا زمانی که نیاز است پشتیبانی می کند.

قابل استریل: بخیه ها باید استریل باشند تا از عفونت در محل زخم جلوگیری شود.

مزایای استفاده از انواع نخ بخیه دندانپزشکی

مزایای استفاده از انواع نخ بخیه دندانپزشکی چیست ؟

انواع مختلف بخیه های دندانی بسته به جنس، ساختار و خواص آنها مزایای مختلفی دارند:

o کاهش نیاز به پیگیری: از آنجایی که با گذشت زمان حل می شوند، نیازی به مراجعه بیمار برای برداشتن بخیه نیست که می تواند راحت تر و کمتر دردناک باشد.

o ایده آل برای بافت های داخلی: این ها برای استفاده در نواحی دهان که برداشتن بخیه دشوار است عالی هستند.

o حمایت طولانی‌مدت: آنها حمایت طولانی‌مدت از بافت‌ها را فراهم می‌کنند که در مواردی که زمان بهبودی طولانی‌تری پیش‌بینی می‌شود ضروری است.

o کنترل بر روند بهبودی: دندانپزشک می تواند این بخیه ها را بر اساس پیشرفت بهبودی برداشته و کنترل بیشتری بر روند بهبودی داشته باشد.

o خطر عفونت کمتر: سطح صاف آنها حداقل چسبندگی باکتری را امکان پذیر می کند و خطر عفونت را کاهش می دهد.

o نتایج زیبایی شناختی: آنها معمولاً جای زخم کمتری به جا می گذارند که در نواحی قابل مشاهده ترجیح داده می شود.

o سهولت استفاده: به طور کلی حمل و بستن آنها آسان تر است، که می تواند در جراحی های پیچیده مفید باشد.

o انعطاف پذیری بیشتر: بخیه های چند رشته ای انعطاف پذیرتر هستند که می تواند آنها را برای بیمار راحت تر کند.

o سهولت عبور از بافت: پوشش هایی مانند موم یا سیلیکون می توانند کشش بافت را کاهش دهند و قرار دادن و تنظیم بخیه ها را آسان تر می کنند.

o عملکرد قابل پیش بینی: آنها استحکام، نرخ جذب و حداقل تنوع بین دسته ها را ارائه می دهند و نتایج قابل اعتماد را تضمین می کنند.

هر نوع بخیه برای رفع نیازهای خاص در زمینه جراحی دندان طراحی شده است و به دندانپزشکان این امکان را می دهد تا بر اساس زمینه جراحی و نیازهای بیمار بهترین گزینه را انتخاب کنند. این رویکرد مناسب به بهبود و رضایت بیمار کمک می کند.

عوارض دیر کشیدن بخیه دندان

تاخیر در برداشتن بخیه‌های دندان می‌تواند منجر به عوارض متعددی شود که بر سلامت بافت‌های دهان و بهبود کلی پس از جراحی دندان تاثیر می‌گذارد. در اینجا برخی از مشکلات بالقوه ای که ممکن است ایجاد شود آورده شده است:

عفونت: بخیه‌هایی که به مدت طولانی در جای خود باقی می‌مانند می‌توانند به محل رشد باکتری‌ها تبدیل شوند و منجر به عفونت شوند. اگر مواد بخیه بافت را تحریک کند و موانع طبیعی بدن را بشکند، خطر افزایش می یابد.

افزایش تشکیل اسکار: وجود طولانی مدت بخیه ها ممکن است منجر به برجسته تر شدن بافت اسکار شود. این امر به ویژه در نواحی زیبایی دهان که ظاهر آن بسیار مهم است مشکل ساز است.

رشد بیش از حد بافت: گاهی اوقات، بافت می‌تواند روی بخیه شروع به رشد کند، وضعیتی که به عنوان انکپسولاسیون بخیه شناخته می‌شود. این می‌تواند کشیدن بخیه را دشوارتر و دردناک‌تر کند و ممکن است نیاز به روش‌های جراحی اضافی برای اصلاح داشته باشد.

تأخیر در بهبودی: بخیه ها فقط تا زمانی که بافت به اندازه کافی بهبود یابد، تثبیت می کنند. اگر آنها به موقع برداشته نشوند، می توانند در روند طبیعی بهبودی اختلال ایجاد کنند.

ناراحتی و درد: دیر کشیدن بخیه دندان می تواند باعث ناراحتی یا حتی درد مداوم شود، به خصوص اگر بافت های اطراف را بکشد یا تحریک کند.

واکنش بدن خارجی: هر چه یک ماده خارجی (مانند بخیه غیرقابل جذب) بیشتر در بدن بماند، خطر واکنش منفی بدن که می تواند شامل التهاب و تحریک باشد، بیشتر می شود.

مراحل کشیدن انواع بخیه دندانپزشکی

مراحل کشیدن انواع بخیه دندانپزشکی

برداشتن بخیه‌های دندانی یک روش ساده است، اما برای جلوگیری از آسیب به بافت‌های در حال بهبود نیاز به رسیدگی دقیق دارد. در اینجا یک نمای کلی از مراحل مربوطه آورده شده است:

آماده سازی و عقیم سازی: ناحیه اطراف بخیه ها تمیز می شود و دندانپزشک از ابزارهای استریل استفاده می کند تا از ورود باکتری های جدید به محل زخم اطمینان حاصل کند.

ارزیابی بهبود: قبل از اقدام به برداشتن بخیه، دندانپزشک زخم را ارزیابی می کند تا از بهبودی کافی اطمینان حاصل کند. این ارزیابی راهنمایی می کند که آیا می توان برخی یا همه بخیه ها را برداشت.

شل کردن گره: دندانپزشک با استفاده از یک ابزار برداشتن بخیه یا یک موچین استریل شده، گره بخیه را به آرامی بلند می کند تا آن را از بافت جدا کند.

بریدن بخیه: از یک جفت قیچی استریل شده برای بریدن بخیه نزدیک گره استفاده می شود. دقت می شود که فقط بخیه و نه بافت بیمار بریده شود.

برداشتن بخیه: سپس بخیه به آرامی بیرون کشیده می شود. اگر مقاومتی احساس شود، ارزیابی بیشتر برای جلوگیری از آسیب رساندن به بافت مورد نیاز است.

مراقبت های پس از برداشتن: پس از برداشتن تمام بخیه ها، ناحیه دوباره تمیز می شود و به بیمار دستورالعمل هایی در مورد نحوه مراقبت از زخم برای جلوگیری از عفونت و بهبود داده می شود.

برای جلوگیری از عوارض و اطمینان از بهترین نتایج درمانی، برای بیماران مهم است که برای برداشتن بخیه در زمان توصیه شده با دندانپزشک خود پیگیری کنند.

مراقبت بعد از بخیه زدن با انواع بخیه دندانپزشکی

مراقبت بعد از بخیه زدن با انواع بخیه دندانپزشکی

مراقبت های مناسب پس از عمل پس از دریافت بخیه های دندانی برای بهبودی بهینه و جلوگیری از عوارض بسیار مهم است. نوع بخیه ،از جمله قابل جذب یا غیرقابل جذب، تک رشته یا چند رشته، طبیعی یا مصنوعی بر دستورالعمل‌های مراقبت خاص تأثیر می‌گذارد، اما دستورالعمل‌های کلی به طور جهانی اعمال می‌شوند:

بهداشت دهان: بهداشت دهان و دندان را با مسواک زدن آرام اطراف ناحیه بخیه بدون ایجاد مزاحمت مستقیم در بخیه ها حفظ کنید. از یک مسواک نرم استفاده کنید و از شستشوی شدید که می تواند بخیه ها را از بین ببرد خودداری کنید.

از برخی غذاها خودداری کنید: از غذاهای سفت، چسبناک یا جویدنی که می توانند بخیه ها را گیر کرده یا بکشند، دوری کنید. در چند روز اول پس از جراحی، غذاهای نرم و مایعات را انتخاب کنید.

مدیریت درد: طبق توصیه دندانپزشک، می توان از مسکن های بدون نسخه برای مدیریت ناراحتی استفاده کرد.

استفاده از یخ: برای کاهش تورم و ناراحتی در 24 ساعت اول پس از عمل، کمپرس یخ را روی گونه قرار دهید.

اجتناب از سیگار و الکل: سیگار کشیدن می تواند به طور قابل توجهی بهبودی را به تاخیر بیندازد و خطر عوارض را افزایش دهد، در حالی که الکل می تواند در روند بهبودی اختلال ایجاد کند.

قرار ملاقات های بعدی: برای اطمینان از بهبودی مناسب و برداشتن بخیه های غیر قابل جذب، در هر قرار ملاقات برنامه ریزی شده ای با دندانپزشک خود شرکت کنید.

سوالات متداول بخیه دندان 

زمان برداشتن بخیه بسته به نوع بخیه مورد استفاده و پیچیدگی عمل دندانپزشکی می تواند متفاوت باشد. به طور کلی بخیه های غیر قابل جذب در عرض 7 تا 14 روز برداشته می شوند. دندانپزشک شما بر اساس مورد فردی شما راهنمایی های خاصی را ارائه می دهد.

برداشتن بخیه معمولاً یک روش سریع و بدون درد است. بیماران ممکن است  کشش خفیفی را احساس کنند، اما درد قابل توجهی ندارند. اگر بخیه ها تعبیه شده باشند یا ناحیه عفونی باشد، ممکن است ناراحتی ایجاد شود که دندانپزشک شما با مراقبت های مناسب آن را برطرف می کند.

اگر بخیه شل شد یا زودتر افتاد، با دندانپزشک خود تماس بگیرید. تمیز نگه داشتن ناحیه و جلوگیری از لمس آن با زبان یا انگشتان برای جلوگیری از عفونت بسیار مهم است. در صورت لزوم، دندانپزشک شما ممکن است نیاز به تعویض بخیه داشته باشد.

درد، تحریک قابل توجه یا تب می تواند نشان دهنده عفونت باشد. ضروری است که فوراً برای ارزیابی با دندانپزشک خود تماس بگیرید. اگر این علائم را تجربه کردید منتظر قرار ملاقات برنامه ریزی شده خود نباشید، زیرا مداخله زودهنگام بسیار مهم است.

دکتر عبدالصمدی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

لطفا عبارت زیر را پاسخ دهید *