در روکش فایبر در صورتی که دندان های پایه پوسیدگی یا ترمیمی داشته باشند برداشته می شوند و نسج سالم باقیمانده تراش نمی خورد. سپس نوار فایبر که از جنس کوارتز، گلاس یا پلی اتیلن است بین حفره های هردو دندان قرار داده شده و با کامپوزیت (مواد همرنگ دندان) حفره پر می شود. نهایتأ قسمت میانی در همان جلسه با کامپوزیت بر روی اسکلت فایبر که بین دو دندان به شکل پل قرار گرفته است فرم داده می شود.
ولی به روش سنتی زمانی که بیمار دندانی را از دست می دهد، برای جایگزین کردن آن دندان های مجاور تراشیده شده و پایه قرار می گیرند؛ سپس به کمک روکش شدن دندان های پایه فضای از دست رفته به صورت یک روکش اضافه بین دو دندان پایه پل زده می شود که انجام آن به چهار یا پنج جلسه زمان نیاز دارد.
